Dyskopatia lędźwiowa – jakie są jej przyczyny i jak się objawia?

Dyskopatia lędźwiowa (przepuklina jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej kręgosłupa) jest to uwypuklenie jądra miażdżystego, które powoduje ucisk i drażnienie korzeni rdzeniowych, rdzenia kręgowego lub innych struktur. Objawami tej dolegliwości są: ból okolicy kręgosłupa z promieniowaniem wzdłuż dróg nerwowych najczęściej do kończyny dolnej (rwa kulszowa), zaburzenie czucia, drętwienie, mrowienie, niedowład, osłabienie mięśni danej kończyny. Jest to najczęstsza dolegliwość kręgosłupa jaka występuje u osób dorosłych. Jej proces rozwija się latami i składa się z trzech etapów: zwyrodnienia krążka międzykręgowego, jego przemieszczenia się najczęściej w kierunku tylno-bocznym oraz włóknienia krążka międzykręgowego.

Dyskopatia lędźwiowa – przyczyny

Przyczyny dyskopatii nie są jednoznacznie określone, ale na pewno na jej rozwój ma wpływ:

•  fizjologiczne procesy starzenie się,
•  patologie w obrębie budowy kręgosłupa,
•  osłabione mięśnie,
•  siedzący tryb życia (brak ruchu, praca biurowa, praca w zawodzie kierowcy),
•  nadwaga,
•  uwarunkowanie genetyczne,
•  urazy, wypadki,
•  nieprawidłowe podnoszenie ciężarów,
•  przeciążenie kręgosłupa,
•  osteoporoza.

Dyskopatia lędźwiowa – objawy

Dyskopatia lędźwiowa najczęściej objawia się  tępym bólem w tej okolicy kręgosłupa promieniującym wzdłuż kończyny dolnej. Można ją zdiagnozować na podstawie badania neurologicznego (np. objawu Lasequa) oraz poprzez wykonanie badania tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego. Ból ten zmniejsza się podczas prawidłowej pozycji leżącej, a nasila podczas chodzenia.

Inne objawy przepukliny jądra miażdżystego to:

• drętwienie kończyny,
• zaburzenie czucia w nodze,
• osłabienie siły mięśniowej, niedowład niektórych grup mięśniowych.

Leczenie dyskopatii lędźwiowej

W stanie ostrym choroby zalecane jest kilkudniowe leżenie i przyjmowanie leków. Ważne jest ułożenie się w odpowiedniej pozycji, aby jeszcze bardziej nie drażnić korzeni nerwowych. Tu niezbędną jest poduszka ortopedyczna oraz specjalny klin pod odcinek lędźwiowy. Gdy ból utrzymuje się przez dłuższy czas, ale nie jest już tak ostry warto skorzystać z porady fizjoterapeuty i takich zabiegów jak terapia manualna oraz ćwiczeń wg McKenziego, które odbarczą uciskany nerw. Ważne jest również to, aby chory wiedział jak istotne jest zachowanie prawidłowej pozycji ciała (utrzymanie lordozy lędźwiowej) szczególnie podczas  podnoszenia przedmiotów, siedzenie, leżenia i stania. Pomocny w tym może być specjalny pas stabilizujący i korygujący kręgosłup lędźwiowy, który także przynosi efekt przeciwbólowy. Wzmacnianie mięśni przykręgosłupowych poprzez prawidłowe wykonywanie ćwiczeń również oddali wizję operacyjnego usunięcia krążka międzykręgowego.

Czytaj dalej

Jak korzystać z plastrów do kinestopingu dowiesz się TUTAJ