Pieluchomajtki, inaczej pieluchy lub pampersy dla dorosłych są idealnym rozwiązaniem na problemy z nietrzymaniem moczu, znajdą zastosowanie także w sytuacji unieruchomienia po zabiegach operacyjnych, czy w przypadku podeszłego wieku.
Refundacja NFZ na pieluchomajtki
- Kody NFZ
P.100 i P.101
Pieluchomajtki lub pieluchy anatomiczne, lub majtki chłonne, lub podkłady, lub wkłady anatomiczne, lub wkładki urologiczne zamiennie do 90 sztuk miesięcznie; chłonność zgodna z normą ISO 11948
NFZ dopłaca 70% do następujących limitów:
1 zł za sztukę – minimalna chłonność 450 g
1,7 zł za sztukę – minimalna chłonność 1.000 g w przypadku majtek chłonnych, 1.400 g w przypadku pieluch anatomicznych i pieluchomajtek
2,3 zł za sztukę – minimalna chłonność
1.400 g w przypadku majtek chłonnych, 2.500 g w przypadku pieluchomajtek
Pozostałą kwotę powyżej limitu pokrywa pacjent.
Przykład:
Pacjent kupuje produkt którego minimalna chłonność to 450g, cena tego produktu to 2,15zł- limit ceny to 1zł, tak więc NFZ dopłaca 70% do kwoty 1 zł czyli 0,7zł, pacjent dopłaca 1,45zł
NFZ dopłaca 70% do każdej sztuki, zatem przy zakupie 30szt tego produktu w cenie 2,15zł- refundacja z NFZ wynosi 21zł, dopłata pacjenta 43,50zł.
Stopień refundacji
Refundacja NFZ na pieluchomajtki obejmuje 70% dla P.100 oraz P.101
Limit sztuk
Pacjentowi przysługuje 90szt na miesiąc.
Przy znacznym stopniu niepełnowsprawności, limit sztuk może zostać zwiększony.
Uprawnienia dodatkowe
Znaczny stopień niepełnosprawności
Co ile można uzyskać wniosek?
Wniosek można uzyskać raz na miesiąc.
Osoby uprawnione do wypisania wniosku na środki chłonne
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie chirurgii ogólnej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie chirurgii dziecięcej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie chirurgii onkologicznej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie onkologii klinicznej lub chemioterapii nowotworów
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie onkologii klinicznej lub onkologii i hematologii dziecięcej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie geriatrii
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie rehabilitacji lub rehabilitacji medycznej, lub rehabilitacji ogólnej, lub rehabilitacji w chorobach narządu ruchu
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie ginekologii onkologicznej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie położnictwa i ginekologii
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie neurologii lub neurologii dziecięcej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie urologii lub urologii dziecięcej
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie medycyny rodzinnej
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie pediatrii
Lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie chorób wewnętrznych
Lekarz spełniający wymagania do wykonywania świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej, realizowanych w warunkach domowych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w zakresie wykonywania tych świadczeń
Pielęgniarka lub położna, o której mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej
Kryteria przyznawania (jakie choroby i dysfunkcje)
P.100 Choroba nowotworowa przebiegająca w postaci owrzodziałych lub krwawiących guzów krocza lub okolicy krzyżowej; przetoki nowotworowe lub popromienne; nietrzymanie stolca lub moczu w wyniku chorób nowotworowych; powikłania po leczeniu chorób nowotworowych; z wyłączeniem jednoczesnego zaopatrzenia w lp. 101
P.101 Neurogenne i nieneurogenne nietrzymania moczu lub stolca (z wyłączeniem wysiłkowego nietrzymania moczu) i występowanie co najmniej jednego z następujących kryteriów:
– głębokie upośledzenie umysłowe,
– zespoły otępienne o różnej etiologii,
– wady wrodzone i choroby układu nerwowego, trwałe uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego,
– wady wrodzone dolnych dróg moczowych będące przyczyną nietrzymania moczu,
– jatrogenne lub pourazowe uszkodzenie dróg moczowych będące przyczyną nietrzymania moczu,
– jatrogenne lub pourazowe uszkodzenie układu pokarmowego będące przyczyną nietrzymania stolca;
z wyłączeniem jednoczesnego zaopatrzenia w lp. 100